30 Ağustos

Her şey rakamlardan ibaret değil! 30 Ağustos her yıl takvimde denk gelen bir gün de değil! Birçok insan Dumlupınar’ın nerede olduğunu öğrenme gereği bile duymuyor. Orada şehit ve gazi olan vatansever askerlerimizi saymıyorum bile!

Bizler; Türk olmakla gurur duyan, bayrak ve vatanın savunmasını namus bilen bir millettik! Ne oldu bize? Hayatımızda ne değişti de; Kutsal saydığımız bayrağımıza, vatanımıza sırt döner olduk? Vatanseverlik; Üniversitelerinde okuyup, diplomayı aldıktan sonra ülkeyi terk etmek midir? Peki depremin ertesi günü (Malatya 06 Şubat 2023) marketleri yağmalamak mıdır? Ormanda mangal yakıp, ateşi söndürmeden çekip gitmek hangi vatanseverin yapacağı iştir? Daha sayayım mı?

Evet! 30 Ağustos Zafer Bayramı! Bayrağına, vatan topraklarına, milletine bağlı olan! Bu kutsallar için ölümü göze alan o yüce ırk! Türk! Yakışıyor mu bize? Yere tüküren, asansöre işeyen, küfreden, trafikte cellada dönüşen, hayvanlara zarar veren, çocuk veya kadın istismar eden! Bunları yapan Türk olabilir mi? Yakışıyor mu bu asil Türk ırkına?

Hiç düşündünüz mü? 137.000 Kişi! Sadece sayı mı? İsterseniz bir de şöyle yazalım; Yüz otuz yedi bin kişi. Şehit sayısı. Ailenizde mutlaka birinin yada birkaç kişinin cenaze törenine katılmışsınızdır. Çok sevdiğiniz birinin hayatı sonlandığında (Öldüğünde) üzüldünüz mü? O üzüntüyü hatırlıyor musunuz? Ne ağır bir yük değil mi? Şimdi bu sayıyı tekrar düşünün. Sizin sevdiğiniz ve kaybettiğiniz için çok üzüldüğünüz; arkasından göz yaşları döktüğünüz kişi! Çok sevmenize rağmen toprağa verdiğiniz, Anneniz, babanız, dedeniz, nineniz, kardeşiniz… Şimdi bu acının 137.000 katını hayal edin! Bu ağırlığı taşımak mümkün mü? Genç ve yaşlı, kadın ve erkek! Kim bilir her birinin nasıl hikayeleri vardı?

Şimdi 30 Ağustos Zafer Bayramı öyle mi? Resmi tatil! Uyuma ve dinlenme günü. Hele bir de hafta sonuna denk geldiyse! Değmeyin keyiflere! Ne oldu bize? Bir zamanlar, bir karış vatan toprağı için, karısının, kızının, anasının ve bacısının ırzını korumak için savaşan o yiğitlerin torunları nerede? Bunun adı nedir?

Nasıl bu hale geldik? Peki hiç düşündünüz mü, 137.000 Şehit, bizler bugün yukarıdaki kötülükleri rahat rahat yapalım diye mi şehit oldu? Mahkeme-i Kûbra kurulduğunda; O şehitler bizlerden davacı olmayacak mı? Eğer vatan topraklarının korunmasında, vatanı müdafaa konusunda garabete kapılırsak vay halimize. Gazi Mustafa Kemal Atatürk ne diyordu? Muhtaç olduğun kudret “DAMARLARINDAKİ ASİL KANDA” mevcuttur! Ey Türk! Silkin ve kendine gel! Saygılarımızla.